مادرم! خواستم برایت شعری زیبا بنویسم دیدم هیچ شعر و ترانه ای نمی تواند در ستایش دنیای پرمهرت بازگو کننده عشق من به تو باشد؛ پس فقط به آنچه از دلم بر می آید اکتفا می کنم:از اینکه تو مادر منی، به خود می بالم.
روزت مبارکمادرم! مادر، ای لطیف ترین گل بوستان هستی، ای باغبان هستی من، گاهِ روییدنم باران
مهربانی بودی که به آرامی سیرابم کند. گاهِ پروریدنم آغوشی گرم که بالنده ام سازد . . .
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت